حرف های خودمانی

بعضی ها دوست دارن خودشون رو عصبی نشون بدن آخه این طوری بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند. مثل خودم

بعضی ها با کوچکترین حرفی قهر می‌کنند و دیگران باید منت کشی کنن ازشون چون این طوری بیشتر مورد توجه قرار می گیرند.

کاشکی بیماری های روحیمون هم با استامینوفن خوب می شد ولی نه خیلی باید تمرین کرد تا بهتر شد

آشپزی

این هفته جمعه مثل اکثر آخر هفته‌ها همه رفتند شمال و من برادرم تو خونه، اون هم که مثل همیشه رفت داروخانه

من هم برای جلوگیری از فکر و خیال گفتم بهتره آشپزی کنم این بود که این غذا بهتر بگم پیش غذا رو درست کردم

اتاد

به اعتقاد من خدا یگانه‏ای مکرر است             یگانه‏ای که با شمار بندگان برابر است
به اعتقاد من خدا همان که فکر می‏کنیم         درست شکل اعتقاد ماست شکل باور است
گروهی از میان ما خدایشان بزرگ نیست        خدایشان درست مثل شخصشان محقر است
گروهی از میان ما خدای پرغرورشان              همیشه کینه‏ورز و اخم کرده و ستمگر است
گروهی از میان ما خدای مه گرفته‏شان           شبیه دیدن از ورای شیشه‏ای مشجر است
ولی خدای من خدای عاشقی که روز و شب    میان چشمه‏ی تبسم‏اش دلم شناور است
خدای من بزرگتر از آچه فکر می‏کنند                خدای من از آچه حرف می‏زنم فراتر است
خدای من جداست از خدای سخت‏گیرشان        مرا کسی ک آفریده یک خدای دیگر است
گناه اگر نمی‏کنم برای عرض عاشقی‏است         و گرنه هر گناه پیش لطف او میسر است
کسی درست می‏شناسد آن بزرگ پاک را           که مثل من تمام عمر با خدا برادر است

همیشه این آیه را شنیدیم:

بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را

نمی‏دونم بخوانید یعنی چی؟ من تا می‏آم با خدا صحبت کنم خواندن تبدیل می‏شه به خواستن

بخواهید مرا

البته فکر می‏کنم این هم خوب باشه، چون خدا به حضرت موسی فرمودند: ای موسی نمک سفره‏ات را هم از من بخواه

دلم می‏خواد بخوانمت و بگم سلام اما بدون طمع

چه طوری می‏شه

تا حالا شده از دست کسی ناراحت بشید، عصبانیتون کنه و براش آرزوی مرگ کنید، یا بپرسید چرا این جنایتکارا این اسرائیلی ها در ناز و نعمت زندگی می‌کنن 

تو یه کتاب خوندم وقتی حضرت ابراهیم شخصی را نفرین کرد و مرگ او را از خدا خواست خطاب آمد:

  ای ابراهیم دست بازدار از نفرین بندگانم، بدرستی که من، منم خداوند آمرزنده‌ی مهربان. ضرر نمیرساند مرا گناهان بندگانم همچنان که سود نمی‌رساند مرا طاعتشان،

 پس دست بردار از نفرین بندگانم  بدرستی که تو پیامبری هستی بیم دهنده

ای ابراهیم بندگان من بر 3 حالت هستند:

1)     توبه کرده‌اند به سوی من

            پس پذیرفتم از ایشان و آمرزیدم گناهانشان را و پوشانیدم عیب‌هایشان را

2)     باز داشتم از ایشان عذابم را به سبب فرزندان مومن در نسلشان

پس مدارا می‌کنم به پدران کافر و تأنی می‌کنم به مادران کافر و بر می‌دارم از ایشان عذابم را تا خارج شود آن مومن از صلب‌هایشان پس در آن زمان فرود می‌آید به ایشان عذاب من و احاطه می‌کند به ایشان بلای من

پس اگر این مشیت نبود بدرستی که عذابی که برای او مهیا نمودم عظیم‌تر است از آنچه تو می‌خواهی برای او

3)     بندگانم که نگاه می‌کنم به حالشان و با بزرگی و جلالم ، با رحمت و غفرانم با آن ها برخورد می‌کنم.

ای ابراهیم رها کن بین من  و بندگانم را بیم بده آنان را اگر تو از مهربانی سخنی میگویی بدرستی که من مهربان‌ترم به ایشان از تو

بدرستی که منم خداوند بسیار دانا و با حکمت تدبیر می‌کنم ایشان را به علم و دانشم و جاری می‌سازم در میان ایشان قضا و قدرم را

امروز می‏خوام جواب سوال های خودم و تا جایی که سوادم می‏رسه بگم

به نظر من خدا فقط می‏خواست بگه حرف من و گوش بدهید نه هر چی که خودتون خواستید

شیطان از اول هم کفر در درونش بود و در اون لحظه  باطن خودش را نشان داد

خدایا امتحاناتت عجیبه

تنبیه هات خیلی سخته

و

جایزه‏هات خیلی بزرگ